Ο χαρακτηριστικός τίτλος τα λέει όλα. Μία παράγραφος με αφορμή τις εκλογές και τους δύο μαθητές οι οποίοι δεν αποκαλύπτουν τα ονόματά τους στα μέσα ενημέρωσης και που έγιναν η αιτία να επιστρέψουν στον εθνικισμό. Πρόκειται για δύο Έλληνες μαθητές ΛΥΚΕΙΟΥ στους οποίους προσπάθησαν να επιβληθούν δύο μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου. Όλα ξεκίνησαν σύμφωνα με την ομολογία τους έξω από μαγαζί - μπυραρία, όταν δύο (πιθανότατα ψυχωτικά) άτομα μοίραζαν φυλλάδια για ένα πάρτυ που γινόταν με σκοπό τον πόλεμο "εναντίων των εθνών" (να σημειώσουμε ένα πάρτυ με Ελληνική Μουσική - και αυτό είναι και το οξύμωρο και το τρελό της όλης ιστορίας!). Ο καιρός προχωρούσε και η ιστορία επικεντρωνόταν μόνο στην εκδήλωση του μίσους τους απέναντι στο έθνος. Η εξής ομολογία τους είναι χαρακτηριστική και ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ από την τρελή αυτή ομάδα! Τους πρότεινα με κάποιον τρόπο όπως π.χ. με σπρέυ στους τοίχους κλπ. να επιτεθούμε aπέναντι στις πολιτικές της Παλαιστίνης, της Συρίας, στα προξενεία τους και αλλού. Η απάντηση τους ήταν αρνητική. Οι όροι του παιχνιδιού ήταν μόνο η εκδήλωση του μίσους κατά του έθνους, των υπουργείων κλπ. και σε κάτι τέτοιο δεν θα βρίσκαν κανένα Ελληνόπουλο σύμφωνο.
Το συμπέρασμα είναι ένα, πως σε χαλεπούς καιρούς που η ανεργία στην Ευρώπη έχει χτυπήσει κόκκινο και η ανάγκη για μια πιο βιώσιμη πολιτισμένη οικονομική λύση για όλη την Ευρώπη γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτική, τέτοιες συμπεριφορές προς τους Έλληνες πολίτες όχι απλά δεν βοηθούν πουθενά παρά σε χάσιμο χρόνου, αλλά είναι παντελώς αδιάφορες σε βαθμό που δεν μπορούν να αγγίζουν ούτε καν τη σφαίρα του εξωπραγματικού και την τεχνική της φαρσοκωμωδίας... Στην προκειμένη περίπτωση ισχύει η λαϊκή ρύση "είναι δύσκολο να προσπαθείς να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας", εγώ θα προσθέσω πως το ίδιο δύσκολο είναι και το να προσπαθείς να αποδείξεις το ανάποδο. Και τα δύο πάντως αν τα βάλεις μαζί συγκλίνουν στο ίδιο ηθικό δίδαγμα, ότι δεν μπορείς να αποδείξεις κάτι που δεν είσαι!
